-
1 ponosić
(odpowiedzialność, koszty) to bear; (ryzyko, stratę) to incur; ( porażkę) to sufferiść, gdzie oczy poniosą — to wander aimlessly
* * *ipf.1. (= doświadczać czegoś) suffer; ponosić fiasko end in a fiasco; ponosić karę suffer punishment; ponosić klęskę meet l. suffer defeat; ponosić odpowiedzialność za coś be responsible for sth; ponosić ryzyko assume l. take risk; ponosić winę be responsible, be guilty.2. (= doznać, zostać obarczonym) bear; ponosić koszty bear costs; ponieść śmierć be killed, meet sb's death.3. ( o silnym impulsie) be carried away; poszedł, gdzie go oczy poniosą he went just anywhere.5. (= nosić przez jakiś czas) carry ( for some time).6. (= pochodzić w ubraniu) wear ( for some time).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ponosić
-
2 ponieść
1. (-osę, -esiesz); imp -eś; pt -ósł, -osła, -eśli; vb od ponosić 2. vt perf* * *pf.1. zob. ponosić.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ponieść
-
3 ponosić;
pono|sić;\ponosić;szę, \ponosić;szony несов. 1. нести;\ponosić; koszty нести расходы; \ponosić; odpowiedzialność нести ответственность;
\ponosić; konsekwencje czegoś испытывать последствия чего-л., расплачиваться за что-л.;2. разбирать, охватывать; gniew go \ponosić;si его охватывает гнев; ср. ponieść+2. porywać, opanowywać, ogarniać
-
4 ponosić
ponosić1 (ponoszę) < ponieść> (poniosę) koszty, ryzyko, odpowiedzialność tragen; klęskę, straty erleiden; karę bekommen;ponosić śmierć ums Leben kommen;ponosić winę Schuld haben (za A an D);poniósł go temperament sein Temperament ist mit ihm durchgegangen;poniosło go er ist außer sich geraten, er hat die Kontrolle verlorenponosić2 pf (ponoszę) dziecko, buty (eine Weile) tragen -
5 ponieść*
ponieść* pf koń durchgehen;poniósł jej torbę er hat ihr die Tasche abgenommen;gdzie go poniosło? fam. wo steckt er nur?;iść, gdzie oczy poniosą ins Blaue hinein gehen; →LINK="ponosić" ponosić1 -
6 ponosić
I. vt1) ( odpowiadać) koszty, konsekwencje, odpowiedzialność, ryzyko tragen; stratę, szkodę erleiden, davontragen3) ( opanowywać)ktoś daje się ponieść emocjom jd lässt sich +akk von seinen Gefühlen hinreißenponiosło go er war außer sich -
7 ponosić
глаг.• брать• взять• вносить• восхищать• выдержать• выдерживать• забирать• забрать• испытывать• нести• носить• отнести• относить• переносить• подвергаться• поддерживать• подлежать• подпирать• поносить• принимать• протаскать• снимать• терпеть• убрать• уносить• устранять* * *I ponoszę, ponoszony несов.1) нести́ponosić koszty — нести́ расхо́ды
ponosić odpowiedzialność — нести́ отве́тственность
ponosić konsekwencje czegoś — испы́тывать после́дствия чего́-л., распла́чиваться за что́-л.
2) разбира́ть, охва́тыватьgniew go ponosi — его́ охва́тывает гнев; ср. ponieść
Syn:II ponoszę, ponoszony сов.поноси́ть ( некоторое время) -
8 ponieść
глаг.• выдержать• выдерживать• испытывать• нести• подвергаться• поддерживать• подлежать• подпирать• понести• сносить• страдать• терпеть* * *poni|eść\ponieśćosę, \ponieśćesie, \ponieśćósł, \ponieśćosła, \ponieśćeśli, \ponieśćesiony сов. 1. понести;konie \ponieśćosły лошади понесли;
2. увлечь, охватить;\ponieśćósł go gniew его охватил (обуял) гнев; \ponieśćosło go безл. ero прорвало; nerwy go \ponieśćosły он вышел из себя;
● \ponieść śmierć погибнуть; ср. ponosić+2. porwać, opanować, ogarnąć
* * *poniosę, poniesie, poniósł, poniosła, ponieśli, poniesiony сов.1) понести́konie poniosły — ло́шади понесли́
2) увле́чь, охвати́тьponiósł go gniew — его́ охвати́л (обуя́л) гнев
poniosło go — безл. его́ прорвало́
nerwy go poniosły — он вы́шел из себя́
•Syn: -
9 ponieść
-
10 ponieść śmierć
поги́бнуть; ср. ponosić I -
11 skutek
result, effectponosić (ponieść ( perf)) skutki czegoś — to bear consequences of sth
* * *mi- tk- result, effect; skutek prawny prawn. legal effect; pożądany/niepożądany skutek desired/adverse effect; aż do skutku to the bitter end; bez skutku to no effect; na skutek czegoś as a result of sth; ze skutkiem effectively, successfully; doprowadzić coś do skutku bring sth about; dojść do skutku come into effect; nie dojść do skutku not come into effect, come to nothing; spotkanie nie doszło do skutku the meeting didn't take place; odnosić piorunujący skutek have a dramatic effect; ponosić skutki czegoś bear the consequences of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skutek
-
12 konsekwencja
-i; f; nom pl -e; gen pl -iconsequence; (stanowczość, systematyczność) consistencywyciągać (wyciągnąć perf) konsekwencje (w stosunku do kogoś) — to hold (sb) responsible
ponosić (ponieść perf) konsekwencje czegoś — to take lub suffer the consequences of sth
* * *f.1. (= systematyczność) consistency; konsekwencja w działaniu consistent action.3. log. (= konkluzja) consequence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konsekwencja
-
13 nakład nakła·d
-du, -dy; loc sg - dzie1. m(publikacji) edition2.ponosić (ponieść pf) znaczne nakłady finansowe — to incur considerable costs
-
14 pon|ieść1
pf — pon|osić1 impf (poniosę, poniesiesz, poniósł, poniosła, ponieśli — ponoszę) vt 1. (doświadczyć) to incur [koszty]; to suffer [klęskę, stratę]- ponieść śmierć to die- ponieść konsekwencje czegoś to suffer the consequences of sth- ponieść odpowiedzialność za coś to be held responsible for sth- ponosić winę za coś to be to blame for sth- ponieść zasłużoną karę za coś to be rightly punished for sth2. (o emocjach) poniósł go entuzjazm he got carried away with his enthusiasm- nerwy go poniosły he lost his nerve- trochę mnie poniosło I got a bit carried awayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pon|ieść1
-
15 Kopf
den \Kopf schütteln kręcić [ perf po-] głowąden \Kopf in die Hände stützen podpierać [ perf podeprzeć] głowę rękami2) ( Person)pro \Kopf na głowę3) ( essbarer Teil)ein \Kopf [Salat] główka f; [sałaty] ( vorderer Zugteil) czoło nt; pociągu (Zeitungs\Kopf, Nachrichten\Kopf) nagłówek m4) ( Rückseite einer Münze)\Kopf oder Zahl? orzeł czy reszka?5) von \Kopf bis Fuß od stóp do główden \Kopf einziehen tchórzyć [ perf s-][für jdn/etw] den [o seinen] \Kopf hinhalten ( fam) ponosić [ perf ponieść] konsekwencje [czegoś/za kogoś]etw im \Kopf rechnen liczyć [ perf po-] coś w pamięcidu kannst dich auf den \Kopf stellen [und mit den Füßen wackeln], ... ( fam) choćbyś stanął na głowie, to nie...jdm den \Kopf waschen zmyć komuś głowę ( pot)jdm etw an den \Kopf werfen ubliżać [ perf na-] komuś\Kopf an \Kopf rennen łeb w łeb
См. также в других словарях:
ponosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ponosićnoszę, ponosićnosi, ponosićnoś, ponosićnoszony {{/stl 8}}– ponieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, ponosićniosę, ponosićniesie, ponosićnieś, ponosićniósł, ponosićniosła, ponosićnieśli, ponosićniesiony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ponosić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ponieść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ponosić II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
ponosić — VIa, ponosićnoszę, ponosićsisz, ponosićnoś, ponosićsił, ponosićnoszony 1. ndk → ponieść 2. dk «spędzić pewien czas na noszeniu kogoś lub czegoś» Ponosić dziecko na rękach. 3. dk «pochodzić pewien czas w jakimś ubraniu» Ponosił płaszcz przez kilka … Słownik języka polskiego
ponosić — Iść, pójść dokąd, gdzie oczy poniosą zob. oko 11. Ponieść szwank zob. szwank 2. Poniosły kogoś nerwy zob. nerwy 4 … Słownik frazeologiczny
nawarzyć — 1. Nawarzyć (sobie, komuś) piwa «zrobić coś nieopatrznie, ze swoją lub czyjąś szkodą, narobić zamętu, zamieszania, kłopotu»: Poniosło cię, też sobie wybrałeś powiernika (...) Nie tylko możesz nawarzyć sobie piwa takim gadaniem... Wiesz, jaki on… … Słownik frazeologiczny
plecy — 1. Chować, kryć się za czyimiś plecami «nie chcąc ponosić ryzyka, korzystać z tego, że ktoś inny się naraża»: Organizatorzy bezprawia, o których mówię, jako osłony używają osób w bardzo podeszłym wieku i ciężko chorych, wobec których ograniczone… … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
konsekwencja — ż I, DCMs. konsekwencjacji; lm D. konsekwencjacji (konsekwencjacyj) 1. «wynik, skutek, następstwo, rezultat czegoś» ◊ Wyciągnąć, wyciągać konsekwencje w stosunku do kogoś «odpowiednio reagować, zareagować na czyjeś postępowanie» ◊ Ponieść,… … Słownik języka polskiego
obnieść — dk XI, obnieśćniosę, obnieśćniesiesz, obnieśćnieś, obnieśćniósł, obnieśćniosła, obnieśćnieśli, obnieśćniesiony, obnieśćniósłszy obnosić ndk VIa, obnieśćnoszę, obnieśćnosisz, obnieśćnoś, obnieśćnosił, obnieśćnoszony 1. «ponieść, ponosić z miejsca… … Słownik języka polskiego